Hallo allemaal, ik ben Nancy Pleune, eigenaar van Stal ’t Patersnest.
Ik wil jullie kort uitleggen wie ik ben en wat mijn ervaringen zijn in de paardenwereld.
Op mijn 6e jaar ben ik besmet geraakt met het paardenvirus. Ik ben op de manege gaan rijden die in de buurt was (manege Noorderlicht). Zoals iedereen, ben ik begonnen in de beginner les. Al na een jaartje op de manege rond gehangen te hebben, mocht ik regelmatig helpen poetsen van de privépaarden. Van het één kwam al gauw het ander. Op mijn 10e jaar mocht ik een pony leasen (huren) en ben ik daarmee naar de ponyclub gegaan. Al gauw noemden ze mij een talentje en ben daarom wedstrijden gaan rijden.
Een A-pony werd al gauw een D-pony (haflinger). Ik ging van wedstrijd naar wedstrijd en kwam bijna altijd wel met prijzen thuis.
Op mijn 16e jaar heb ik mijn eindexamen gehaald en ben ik gaan werken in de paardenbranche. In de plaats Schoorl werd ik gevraagd om op een springstal te gaan werken en springpaarden door te trainen en weidepaarden zadelmak maken. Ik heb dat 4 jaar volgehouden.
Van mijn 9e jaar tot mijn 19½ e jaar heb ik voltige gedaan. Eerst ben ik in een groep begonnen, als je 18 jaar wordt dan ga je het solo doen. Ook daar was ik wel een talentje in. Ik werd al snel gevraagd voor de wedstrijdgroep, zo gezegd zo gedaan. We gingen wedstrijden rijden in binnen- en buitenland. Hierbij hebben we vele bekers gewonnen. Op mijn 19½ e jaar ben ik ermee gestopt, omdat mij een paard werd aangeboden Sultan, een zwarte hengst.
Met Sultan ben ik gaan trainen en trainen, uiteindelijk hebben we het Z-niveau bereikt, wat voor elke ruiter een droom is om zo ver te komen. Met Sultan heb ik kampioenschappen gereden 4-tal, 8-tal, de cross en springwedstrijden, echt van alles. Tot het fatale ongeluk en Sultan overleed. Ik kocht een nieuw paard, maar het klikte uiteindelijk niet. Op mijn 24e heb ik dit paard Nardo verkocht.
Toen sloeg de hernia toe. Wat nu? Vroeg ik aan de artsen. Kan ik ooit weer paardrijden? Ik herstelde van de hernia, maar een jaar later kreeg ik het weer. Opnieuw geopereerd en herstelde. Weer kocht ik een pony Pardousch en ben ik gaan mennen. Ook in de mensport ging alles heel goed. Ben toen wedstrijden gaan rijden en won weer bekers en linten. Je bouwt wel een naam op als je zo vaak wint.
Ik ging op vakantie naar Welsum en leerde Bertus kennen. Al gauw ben ik hier gaan wonen met mijn pony Pardousch, hond en 2 poezen. Ik kocht er nog een pony bij Winnie. Later kreeg ik van een collega van mijn moeder Juliette. Ik ben toen een tijdje gaan recreëren met de pony’s. Af en toe reden een paar kinderen op de pony’s.
Ondertussen zijn onze kinderen Sem en Anouk geboren.
Nu heb ik mijn draai gevonden in het lesgeven met de pony’s. En wat mijn droom is, is van mijn hobby mijn werk maken. Inmiddels ben ik van 3 naar 12 pony’s gegaan. Er moesten daarom stallen bijgebouwd worden en er kwam een rijbak bij.
Ik wil graag in alle takken van de paardensport les geven en mijn ervaring overbrengen op misschien de toekomstige wedstrijdruiters.
Door mijn gezondheid ben ik begonnen met het verhuren van mijn pony's vanaf 2 tot 7 dagen per week.
Voor mijn klanten is er een kantine gemaakt, waar het goed toeven is als het buiten koud of nat is. Of gewoon voor de gezelligheid onder het nuttigen van een kopje koffie of thee.
Naast de rijbak hebben wij ook een picknicktafel staan, waar je ook heerlijk kunt zitten.
Ik ben bezig geweest met het opleiden van mijn nieuwe paard Wopke, een Friese merrie van 5 jaar.
Ik heb haar laten beleren en rij haar nu thuis onder begeleiding van Kristel naar een hoger dressuur level om uiteindelijk weer wedstrijden met haar te gaan rijden.
Wederom door mijn gezondheidsproblemen heb ik moeten besluiten om haar met pijn in mijn hart te moeten verkopen.
Nu (2016) ben ik bezig met mijn tinker Beauty te trainen om hiermee verder te komen in de dressuursport.
Daarnaast ben ik begonnen met het fokken van tinkers.
Inmiddels zijn we in 2019 en heb ik besloten om de manege kleiner te maken. Ik heb de meeste rijpaarden verkocht en doe alleen nog shetlanderlessen en af en toe privé lessen.
Ik ben inmiddels ook geholpen en heb 1 nieuwe heup en de volgende zit eraan te komen.
Ik heb nu zelf een tinker hengst die ik als dekhengst wil gaan gebruiken.
Dit was in het kort mijn levensverhaal.
Met vriendelijke groet,
Nancy Pleune.
Ik wil jullie kort uitleggen wie ik ben en wat mijn ervaringen zijn in de paardenwereld.
Op mijn 6e jaar ben ik besmet geraakt met het paardenvirus. Ik ben op de manege gaan rijden die in de buurt was (manege Noorderlicht). Zoals iedereen, ben ik begonnen in de beginner les. Al na een jaartje op de manege rond gehangen te hebben, mocht ik regelmatig helpen poetsen van de privépaarden. Van het één kwam al gauw het ander. Op mijn 10e jaar mocht ik een pony leasen (huren) en ben ik daarmee naar de ponyclub gegaan. Al gauw noemden ze mij een talentje en ben daarom wedstrijden gaan rijden.
Een A-pony werd al gauw een D-pony (haflinger). Ik ging van wedstrijd naar wedstrijd en kwam bijna altijd wel met prijzen thuis.
Op mijn 16e jaar heb ik mijn eindexamen gehaald en ben ik gaan werken in de paardenbranche. In de plaats Schoorl werd ik gevraagd om op een springstal te gaan werken en springpaarden door te trainen en weidepaarden zadelmak maken. Ik heb dat 4 jaar volgehouden.
Van mijn 9e jaar tot mijn 19½ e jaar heb ik voltige gedaan. Eerst ben ik in een groep begonnen, als je 18 jaar wordt dan ga je het solo doen. Ook daar was ik wel een talentje in. Ik werd al snel gevraagd voor de wedstrijdgroep, zo gezegd zo gedaan. We gingen wedstrijden rijden in binnen- en buitenland. Hierbij hebben we vele bekers gewonnen. Op mijn 19½ e jaar ben ik ermee gestopt, omdat mij een paard werd aangeboden Sultan, een zwarte hengst.
Met Sultan ben ik gaan trainen en trainen, uiteindelijk hebben we het Z-niveau bereikt, wat voor elke ruiter een droom is om zo ver te komen. Met Sultan heb ik kampioenschappen gereden 4-tal, 8-tal, de cross en springwedstrijden, echt van alles. Tot het fatale ongeluk en Sultan overleed. Ik kocht een nieuw paard, maar het klikte uiteindelijk niet. Op mijn 24e heb ik dit paard Nardo verkocht.
Toen sloeg de hernia toe. Wat nu? Vroeg ik aan de artsen. Kan ik ooit weer paardrijden? Ik herstelde van de hernia, maar een jaar later kreeg ik het weer. Opnieuw geopereerd en herstelde. Weer kocht ik een pony Pardousch en ben ik gaan mennen. Ook in de mensport ging alles heel goed. Ben toen wedstrijden gaan rijden en won weer bekers en linten. Je bouwt wel een naam op als je zo vaak wint.
Ik ging op vakantie naar Welsum en leerde Bertus kennen. Al gauw ben ik hier gaan wonen met mijn pony Pardousch, hond en 2 poezen. Ik kocht er nog een pony bij Winnie. Later kreeg ik van een collega van mijn moeder Juliette. Ik ben toen een tijdje gaan recreëren met de pony’s. Af en toe reden een paar kinderen op de pony’s.
Ondertussen zijn onze kinderen Sem en Anouk geboren.
Nu heb ik mijn draai gevonden in het lesgeven met de pony’s. En wat mijn droom is, is van mijn hobby mijn werk maken. Inmiddels ben ik van 3 naar 12 pony’s gegaan. Er moesten daarom stallen bijgebouwd worden en er kwam een rijbak bij.
Ik wil graag in alle takken van de paardensport les geven en mijn ervaring overbrengen op misschien de toekomstige wedstrijdruiters.
Door mijn gezondheid ben ik begonnen met het verhuren van mijn pony's vanaf 2 tot 7 dagen per week.
Voor mijn klanten is er een kantine gemaakt, waar het goed toeven is als het buiten koud of nat is. Of gewoon voor de gezelligheid onder het nuttigen van een kopje koffie of thee.
Naast de rijbak hebben wij ook een picknicktafel staan, waar je ook heerlijk kunt zitten.
Ik ben bezig geweest met het opleiden van mijn nieuwe paard Wopke, een Friese merrie van 5 jaar.
Ik heb haar laten beleren en rij haar nu thuis onder begeleiding van Kristel naar een hoger dressuur level om uiteindelijk weer wedstrijden met haar te gaan rijden.
Wederom door mijn gezondheidsproblemen heb ik moeten besluiten om haar met pijn in mijn hart te moeten verkopen.
Nu (2016) ben ik bezig met mijn tinker Beauty te trainen om hiermee verder te komen in de dressuursport.
Daarnaast ben ik begonnen met het fokken van tinkers.
Inmiddels zijn we in 2019 en heb ik besloten om de manege kleiner te maken. Ik heb de meeste rijpaarden verkocht en doe alleen nog shetlanderlessen en af en toe privé lessen.
Ik ben inmiddels ook geholpen en heb 1 nieuwe heup en de volgende zit eraan te komen.
Ik heb nu zelf een tinker hengst die ik als dekhengst wil gaan gebruiken.
Dit was in het kort mijn levensverhaal.
Met vriendelijke groet,
Nancy Pleune.